Dat Cuba vandaag op het vlak van scholing een voorbeeld is voor heel de wereld is te danken aan Fidel Castro.

In 2008 publiceerden Katrien Demuynck en Marc Vandepitte ‘De Factor Fidel’ in het Nederlands. Ondertussen is het boek vertaald in het Duits, Italiaans, Spaans en Frans. Het boek werd nu ook opgenomen in de officiële bibliografie van Fidel Castro. 

Ook de linkse fractie van de internationale klimaatbeweging rouwt om haar voorvechter Fidel Castro[i].

In antwoord op de beschuldigingen van schending van de mensenrechten in Cuba verklaarde Ségolène Royal, de Franse  milieuministerdat Frankrijk dat land "geen lesjes moest leren" en voegde eraan toe: "Er is heel wat desinformatie".

Op 25 november om 10.29 uur stierf el Comandante Fidel Castro een natuurlijke dood. Een mirakel is dat na de honderden aanslagen die op zijn leven werden gepleegd zegt journaliste en getuige vanop de eerste rij Marta Rojas

Bij de dood van G W. Bush: “ Ex-president Georg W. Bush, die de VS in een desastreuze oorlog stortte met Irak, onder het valse voorwendsel dat er massavernietigingswapens waren, en die het gebruik van foltering tegen buitenlandse gevangenen goedkeurde, in strijd met de Conventie van Genève en alle internationale wetten, is vandaag gestorven …’

Opvallend hoe streng de Westerse pers was in haar oordeel over Castro. "Castro was een dictator en Cuba was geen democratie,…", klonk het. En hier wordt het interessant volgens Jan Blommaert want voor welke realiteiten staat het woord “democratie” vandaag?

Marta Rojas was toevallig in de buurt om een reportage te maken over het carnavalsfeest in 1953 in Santiago. Plots hoorde ze schoten. Het werd snel duidelijk dat het niet om vuurwerk ging, maar om geweerschoten in de buurt van de Moncada kazerne ….

Op 12 augustus, aan de vooravond van de 90ste verjaardag van Fidel Castro, bracht Mesa Redonda een panel van prestigieuze Cubaanse historici samen om te debatteren over zijn gedachten, zijn geschiedenis en wat hij heeft nagelaten aan de wereld.

10. Een mooie mulata 

Als we haar bellen voor een interview, pruttelt ze tegen. ‘In het kader van een boek over Fidel? Waarom ik? Ik ben zangeres, van politiek ken ik niets. Eigenlijk heb ik ook geen tijd, ik ben aan het repeteren.’ ‘Maar het hoeft niet lang te duren,’ proberen wij voorzichtig, ‘en morgenmiddag interviewen we twee meisjes op het kantoor van de Pioniertjes*. Misschien kan het daar?’ ‘O, de Pioniertjes. Dat vind ik leuk. Ja, okee, dat moet wel lukken.’

Pagina's